ทิน ทิน มอ มีอาชีพเป็นชาวนาและมีที่ดินเป็นของตนเองเมื่อเธออยู่ที่เมียนมา แต่รายได้จากผลผลิตของเธอนั้นไม่มากพอที่จะจุนเจือครอบครัว บ่อยครั้งเธอเห็นเพื่อนๆ หลายคนเดินทางมาประเทศไทย พวกเขาทำงานและส่งเงินกลับไปให้ครอบครัวเพื่อใช้จ่าย เธอจึงอยากทำเช่นเดียวกัน ดังนั้นเมื่อเธออายุได้ 21 ปี เธอตัดสินใจออกจากประเทศเมียนมาและข้ามพรมแดนมาที่จังหวัดเชียงราย ประเทศไทย เพื่อหางานทำ

สิบกว่าปีที่ผ่านมา ทิน ทิน มอ ทำงานมาแล้วมากมายหลายรูปแบบ งานแรกที่เธอได้ทำเมื่อเข้ามาถึงประเทศไทย เธอเป็นคนหั่นหัวหอมในโรงงาน ซึ่งได้รายได้ต่ำกว่าค่าแรงขั้นต่ำในเชียงราย (315 บาท ต่อวัน) หลังจากทำงานได้ 5 ปี เธอย้ายไปทำงานในโรงงานประกอบหลอดไฟ โดยได้ค่าจ้างเพียง 80 สตางค์ ต่อหลอด เธอทำงานหนักตลอดมาเป็นเวลา 4 ปี เพื่อที่จะหาเงินให้เพียงพอกับค่าครองชีพ ไม่กี่ปีที่ผ่านนี้มาเธอได้ย้ายมาทำงานในไซต์ก่อสร้าง

แม้ว่าเธอจะลำบากในการทำงาน และได้รับค่าจ้างต่ำกว่าค่าแรงขั้นต่ำมาโดยตลอด ทิน ทิน มอ รู้ว่างานที่เธอทำตอนนี้รายได้ดีกว่างานที่เธอจะหาได้ในเมียนมา เธอจะส่งเงินกลับบ้านประมาณ 3,000 บาท ทุกๆ เดือน เพื่อเป็นค่ายาพ่อกับแม่ และเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับน้องๆ ของเธอ

หลังจากที่ทำงานในไซต์ก่อสร้างได้ 2-3 ปี ปัจจุบัน ทิน ทิน มอ ตกงานและกำลังดิ้นรนหางานทำ เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอยู่ในประเทศไทยต่อไปเนื่องจากชายแดนไทยปิดและสถานการณ์ทางการเมืองในประเทศเมียนมาก็ย่ำแย่มากขึ้นทุกวัน 

ภาพโดย Luke Duggleby