ลำไย อายุ 46 ปี ปัจจุบันเป็นอาสาสมัครส่งเสริมสุขภาพประจำหมู่บ้าน และอาสาสมัครของสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ประจำอำเภอคลองหาด จังหวัดสระแก้ว โดยงานอาสาของเธอนั้นมุ่งประเด็นไปที่การปกป้องเด็กไทยและกัมพูชา เธอทำงานร่วมกับมูลนิธิศุภนิมิตแห่งประเทศไทยในประเด็นดังกล่าวมาตลอดระยะเวลา 4 ปีที่ผ่านมา มูลนิธิศุภนิมิตแห่งประเทศไทย เป็นหนึ่งในองค์กรพันธมิตรในโครงการต่อต้านการค้ามนุษย์ในประเทศไทย สนับสนุนโดยองค์การเพื่อการพัฒนาระหว่างประเทศของสหรัฐอเมริกา ทำงานเพื่อสร้างความเข้มแข็งให้กับผู้นำชุมชนและสนับสนุนทีมสหวิชาชีพเพื่อเข้าไปช่วยเหลือเหยื่อค้ามนุษย์ในจังหวัดต่างๆ

ในฐานะอาสาสมัคร ลำไยได้สร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเด็กๆและครอบครัวของเด็กๆในชุมชนของเธอ เธอตระหนักดีว่าพื้นที่ชายแดนไทย-กัมพูชาเป็นพื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูงต่อการเกิดเหตุการค้ามนุษย์ ต่อมาลำไยได้รับการอบรมเรื่องการค้ามนุษย์และการจำแนกผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์โดยมูลนิธิศุภนิมิตแห่งประเทศไทย

“ฉันได้รับการอบรมเรื่องการค้ามนุษย์จากมูลนิธิศุภนิมิตแห่งประเทศไทยที่จัดขึ้นที่จังหวัดเชียงราย และล่าสุดได้เข้าอบรมในอำเภออรัญประเทศเมื่อปีที่ผ่านมา ซึ่งการอบรมในครั้งนั้นมีผู้นำชุมชนที่เป็นแรงงานชาวกัมพูชาเข้าร่วมด้วยจำนวนมาก โดยพื้นที่นี้ถูกระบุให้เป็นพื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูงต่อการเกิดเหตุการค้ามนุษย์” ลำไยกล่าว

หลังจากที่ได้รับการอบรมมาแล้ว เธอได้ทำงานอย่างใกล้ชิดกับหน่วยงานในชุมชนของเธอเพื่อที่จะช่วยคัดแยกกรณีการค้ามนุษย์ และถึงแม้ว่าในชุมชนของเธอจะยังไม่พบกรณีการค้ามนุษย์อย่างเป็นทางการ แต่ลำไยและอาสาสมัครคนอื่นๆก็ยังคงเดินหน้าเพื่อเผยแพร่ความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการค้ามนุษย์ในชุมชนของเธออย่างต่อเนื่อง 

“ในชุมชนของเรายังไม่พบกรณีการค้ามนุษย์ อย่างไรก็ตามเรามีทีมอาสาสมัครที่ลงพื้นที่เพื่อเก็บข้อมูลจากเด็กๆและผู้ปกครอง และเฝ้าระวังความเสี่ยงต่างๆที่อาจนำไปสู่การค้ามนุษย์ได้ แต่เนื่องจากสถานการณ์การระบาดของโควิด-19 ทำให้พวกเราส่วนใหญ่ต้องทำงานผ่านโทรศัพท์เป็นหลัก”

ลำไยกล่าวว่าในอดีตที่ผ่านมาในชุมชนของเธอมีการค้ามนุษย์เกิดขึ้นเพราะพื้นที่ในชุมชนของเธอส่วนใหญ่เป็นไร่อ้อยซึ่งเหมาะที่จะใช้เป็นพื้นที่ในการลักลอบและหลบซ่อนของแรงงานข้ามชาติที่ถูกพาเข้ามาแบบผิดกฎหมายก่อนที่จะเคลื่อนย้ายแรงงานเหล่านี้ไปยังพื้นที่อื่นๆต่อไป เธอเคยได้ยินมาว่ามีแรงงานผิดกฎหมายกว่า 30-40 ชีวิตที่ถูกจับให้เข้าไปแออัดอยู่ในรถกระบะคันเดียวกันอย่างทุลักทุเล ปัจจุบันสถานการณ์มีแนวโน้มดีขึ้นเนื่องจากความพยายามของเจ้าหน้าที่ของรัฐในระดับท้องถิ่น, องค์กรพัฒนาเอกชน และอาสาสมัครในชุมชน 

ลำไยทำงานอย่างหนักโดยหวังว่าการค้ามนุษย์จะไม่เกิดขึ้นในชุมชนของเธอ เธอได้แต่คิดว่าทำไมแรงงานข้ามชาติถึงตกเป็นเหยื่อค้ามนุษย์และถูกเอารัดเอาเปรียบอยู่เสมอ และตั้งใจว่าเธอจะช่วยในทุกทางที่ทำได้เพื่อหยุดการค้ามนุษย์ในชุมชนของเธอ
“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะมีการค้ามนุษย์เกิดขึ้นจริงๆ และสงสัยมาตลอดว่าความยากจนเป็นต้นเหตุของการตกเป็นเหยื่อค้ามนุษย์รึเปล่า เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใกล้ตัวแต่ก็ไม่ได้ไกลจนเกิดขึ้นกับเราไม่ได้ เป็นเรื่องที่ดีมากหากหน่วยงานต่างๆจะเข้ามาช่วยในประเด็นนี้”

ภาพโดย สุเทพ กฤษณาวารินทร์