ซอ วิน อายุ 50 ปี มาจากภูมิภาคพะโค ประเทศเมียนมา ที่พะโคเขาเป็นเกษตรกรและเป็นเจ้าของที่ดินสิบไร่ แต่เขาเห็นคนอื่นๆ ในหมู่บ้านของเขาไปทำงานที่ประเทศไทย และหาเงินได้มากกว่าที่เขาหาได้ เนื่องจากการทำเกษตรกรรมนั้นขึ้นอยู่กับสภาพอากาศและฤดูกาล รายได้ของเขาจึงไม่แน่นอน แม้ในว่าเขาจะเป็นเจ้าของที่ดิน ความไม่แน่นอนต่างๆ ในประเทศเมียนมาทำให้ ซอ วิน ตัดสินใจเดินทางมายังประเทศไทยเมื่อ 20 ปีที่แล้ว

ซอ วิน ต้องจากกับภรรยาของเขาเพื่อมายังประเทศไทย เขาว่ายน้ำข้ามแดนเข้ามาฝั่งไทยเพียงตัวคนเดียวและขึ้นฝั่งที่สามเหลี่ยมทองคำ ที่อำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย เนื่องจากเขาไม่มีเอกสารสำคัญสำหรับอาศัยและทำงานในประเทศไทยอย่างถูกกฎหมาย งานแรกที่เขาทำได้คืองานล้างจานในร้านอาหารเล็กๆ

ซอ วิน รู้จักกับเพื่อนแรงงานข้ามชาติคนอื่นๆ ที่ทำงานในสวนยางและในเรือประมง ทำให้เขารับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับการต่อสู้ดิ้นรน และสภาพการทำงานที่ย่ำแย่ของเพื่อนๆ เมื่อได้ยินเช่นนั้นทำให้เขารู้สึกมั่นใจขึ้นว่าสถานการณ์ของเขานั้นดีกว่าคนอื่นๆ

ต่อมา ซอ วิน ได้รับเอกสารและบัตรประจำตัวสำหรับทำงานในประเทศไทย เขาจึงนำภรรยาของเขามาอาศัยอยู่กับเขาที่เชียงรายด้วยกัน ตอนนี้ เขาทำงานที่โรงงานที่มีเจ้าของเป็นชาวจีนซึ่งจัดที่พักให้กับเขาและภรรยาของเขาด้วย ซอ วิน เชื่อว่าเขาจะไม่ได้รับโอกาสที่ดีแบบนี้หากเขายังอยู่ที่เมียนมา หากต้องการชีวิตที่ดีขึ้น เขาต้องมาที่เมืองไทยเท่านั้น

สิ่งเดียวที่เขาต้องการในตอนนี้คือการอาศัยอยู่ในประเทศไทยจนเกษียณ แต่เขายังกังวลถึงสถานการณ์ทางการเมืองในประเทศเมียนมาว่าอาจจะทำให้เค้าไม่สามารถกลับไปยังบ้านเกิดได้ 

“ตราบใดที่ทหารยังอยู่ในอำนาจ คนเมียนมาส่วนมากก็ยังคงอยากที่จะอยู่และทำงานในประเทศไทยต่อไป”

ภาพโดย Luke Duggleby